نیازهای ورزشی در مراکز آموزش نظامی از دیدگاه سربازان و تبیین نگرش آنان

تقویت، توسعة علمی و عملی آمادگی جسمانی نیروهای مسلح که رابطة مستقیم با توان رزمی این نیروها دارد، از ضرورت‌های تربیت بدنی نیروی‌های مسلح به شمار می‌آید. پژوهش حاضر با هدف توصیف وضعیت نگرش و نیازهای ورزشی در مراکز آموزش نظامی نزاجا از دیدگاه سربازان انجام گرفت. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی و به لحاظ هدف، کاربردی بوده که به صورت میدانی اجرا گردید. جامعة آماری این پژوهش را کلیة سربازان آموزشی مراکز آموزش هفت‌گانه رزم مقدماتی وظیفه نزاجا تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای مرحله‌ای، تعداد 510 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته‌ای مشتمل بر دو عامل «نگرش نسبت به فعالیت ورزشی و نیازسنجی فعالیت‌های ورزشی» بوده که بر اساس طیف پنج ارزشی لیکرت تنظیم گردید. روایی محتوایی پرسشنامه از طریق مراجعه به نظر نخبگان دانشگاهی و مدیران ورزشی مراکز آموزش نظامی مورد بررسی و پایایی آن از طریق محاسبة آلفای کرونباخ (92/0= ) بدست آمد. همچنین برای بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد، نگرش سربازان آموزشی نسبت به فعالیت‌های ورزشی(60/0± 32/4) مطلوب و به ترتیب ورزش‌های اختیاری(تخصصی)، همگانی(تفریحی)، توپی، نظامی، اجباری و رزمی را به عنوان ورزش‌های مناسب و ضروری این دوران انتخاب نمودند؛ بنابراین ارزیابی کلی نشان می‌دهد، نگرش سربازان به فعالیت‌های ورزشی در این دوران مطلوب و علایق و نیازهای آنان به سمت ورزش‌های نشاط‌آور و پرهیجان و به دور از سختگیری‌های خاص محیط نظامی است.